...
Değişken Tek Modlu İtme Yöntemi ‘ni Sabit Tek Modlu İtme Yöntemi 'nden ayıran en önemli fark, deprem yükü artımları 'nın plastik şekildeğiştirme sonucu yapıda meydana gelen yerdeğiştirmeler ve rijitlik değişimlerini gözönüne alarak her bir k 'ınci itme adımında modal analiz 'in tekrarlanarak Yapı Modal Karakteristikleri 'nin yeniden hesaplanması sonucu bulunmasıdır. Sabit Tek Modlu İtme Yöntemi 'nde mix1(X,k), miy1(X,k) ve miθ1(X,k) değerleri bulunurken, yalnızca başlangıç adımı sonrasında yapılan birinci adımdaki (k=1) modal analiz sonucunda elde edilen Φix1(k), Φiy1(k) , Φiθ1(k) ve Γ1(X,k) değerleri kullanılır. Bu durumda her bir itme adımında bu terimler için k=1 olarak gözönüne alınır ve plastik mafsalın oluştuğu durumdaki rijitlik değişimi gözönüne alınmaz. Ancak Değişken Tek Modlu İtme Yöntemi 'nde başlangıç adımından sonraki her bir k 'ncı itme adımında modal analiz tekrarlanır ve deprem yükü artımları, her adımda yeniden yapılan modal analiz sonucunda hesaplanan Φix1(k), Φiy1(k) , Φiθ1(k) ve Γ1(X,k) değerleri kullanılır. Bu nedenle ikinci mertebe etkilerinin önemli olabileceği binalarda Değişken Tek Modlu İtme Yöntemi gerçeğe daha yakın sonuç vermektedir. TBDY 5B.1.6 'da düşey yüklerin şekildeğiştirmiş taşıyıcı sistemde meydana getirdiği ikinci mertebe etkileri ’nin önemli olabileceği binalarda, Sabit Modlu İtme Yöntemi ’nin taban kesme kuvvetine dayalı olması nedeni ile, bu etkiler uyumlu bir biçimde gözönüne alınamadığından, 5B.2 ’de verilen Değişken Modlu İtme Yöntemi 'nin kullanılması önerilir.
...